Aan het eind van de dag speelt de januarischemer door de ‘DDR-Plattenbau’ van de Bannehof. Ooit het geprojecteerde, kloppende stadshart van Zaanstad, na het samenvoegen van Zaandam met de kleinere randgemeenten. Nog even en de ambtenaren verhuizen naar het nieuwe gemeentehuis in Inverdan. Op de gang van de wethouders heerst een serene stilte, terwijl buiten de wind raast. Beveiligde deuren zwaaien open en met een joviale handdruk: ‘Welkom, Hans Luiten’ stelt de wethouder zich voor. Een jonge energieke figuur, volgens sommigen de Zaanse Wouter Bos.
Bos en Lommer versus Zaanstad
Op de vraag, wat vind je van je nieuwe functie in Zaanstad, antwoordt hij: “In Bos en Lommer was ik een soort wijkburgemeester, iedereen kende mij en sprak mij aan op straat. Nu ben ik meer een bestuurder.” Luiten heeft bewust voor economische zaken gekozen, een nieuwe uitdaging. Zaanstad moet worden opgestuwd in de vaart der volkeren. Het mag geen forensenstad of woonstad worden. Door de aanwezige bedrijvigheid biedt het uitstekende mogelijkheden als een woon-werkstad. Met zijn 150.000 inwoners en 50.000 arbeidsplaatsen een uitstekende uitgangspositie om de mensen en hun werk in de stad te houden. Maar heb je wel genoeg ervaring en een netwerk om grote projecten als Inverdan te sturen? “Zonder dikdoenerij, jazeker. Mijn ervaring in Bos en Lommer, opgedaan met grote woningbouw- en kantoorprojecten komt goed te pas in Zaanstad.
Westerkoog en de Zaanse toekomstvisie
De wijk Westerkoog is in de zeventiger jaren ruim opgezet met een sterke woonfunctie in het groen. Een mooi winkelcentrum, sporthal, gezondheidscentrum, een bibliotheek en de Vuister als wijkcentrum. In het centrum bevonden zich de basisscholen met ruime, lichte lokalen. En om de verkeersdruk op te vangen en de rondweg te ontlasten, was er de Westerkoogweg als centrale ontsluitingsweg. Een populaire, leefbare wijk, die door de bewoners als bijzonder veilig werd ervaren. Tijdens het wijkoverleg in december heeft Luiten met de bewoners gesproken en vooral na de vergadering veel directe contacten gelegd. “Vergeet niet, dat ik zelf van mijn twaalfde tot mijn drieëntwintigste in Westerkoog heb gewoond. Ik ken de wijk dus echt.”